Forum Niesamowite

Asef

Co się zmieni w 2012r?
„Świat się Zmieni w 2012r”

Świat jest pojęciem ogólnym, dla jednego będzie to „świat jego myśli”, dla innego „świat, w którym żyje”. W celu określenia terminu „świat” należy dokładnie sprecyzować punkt widzenia.

Zmiana, jaka nastąpi w 2012r, będzie dotyczyła również człowieka, jednak nie tylko. Zdarzenie to, posiada charakter astronomiczny, a wynika z istoty magnetyzmu i grawitacji wszechświata. W zakresie tej istoty mieści się również mechanizm autoregulacji astronomicznego zegara. Układ Słoneczny – Planetarny jest jednym z elementów zegara astronomicznego. Precyzja wskazań całego zegara jest uzależniona od stabilności zachowań wszystkich układów słonecznych Wszechświata. Ten aspekt astronomicznego zegara nie może się zmieniać. Jest to świat zegara astronomicznego.

Jakie w układach słonecznych zachodzą procesy, być może o zmiennym charakterze, by zachować stabilność zegara?

By utrzymać stabilne i precyzyjne wskazania, niezbędne jest zachowanie stałej masy całego układu słonecznego względem siły grawitacyjnej galaktyki. Słońce swoją mocą grawitacyjną, przyciąga bardzo dużo materii z przestrzeni swojego układu planetarnego, ale również takiej, która przybywa z przestrzeni galaktyki. Z każdą chwilą zwiększa swoją wagę. Emitując masę materialną w postaci światła, pozbywa się części nagromadzonej ponad miarę wagi, jednak nie całej. Materia, jaka jest przechwytywana przez Słońce składa się z różnorodnych form. W masie tej zawarte są również pierwiastki ciężkie. Nie wszystkie tego typu pierwiastki zostaną wyemitowane w przestrzeń a przede wszystkim poza układ słoneczny. Istotą zegara astronomicznego jest waga układu słonecznego, a nie waga samej gwiazdy centralnej. Niezbędne jest pozbycie się przez Słońce (bo planety tego uczynić nie mogą), nadmiaru masy materialnej. Słońce musi wyemitować ją poza przestrzeń układu słonecznego. Naturalna emisja w postaci promieniowania świetlnego nie wyrzuci ciężkich pierwiastków. Zalegają one pod powierzchnią tego gazowego olbrzyma i mogą zakłócać jego naturalne procesy życiowe. W tym celu, w procesie ewolucji materii Wszechświata powstały mechanizmy, które aktywują taką autoregulację.

W odpowiednim położeniu galaktycznym układu planetarnego każda gwiazda centralna pod wpływem sił grawitacyjnych galaktyki, aktywuje własną erupcję. Jest to erupcja cykliczna, powiązana z innymi, które występują na Słońcu. Plamy Słoneczne, to harmoniczny cykl mikro erupcji, który kończy się tą jedną wielką erupcją i cały proces utrzymania wagi układu słonecznego rozpoczyna się od nowa. W 2012r, 21 grudnia będziemy mieli przyjemność osobiście obserwować taką wielką erupcję.

W taki oto sposób, będą zachodzić zmiany w świecie zegara astronomicznego.

Doznania, jakie będą bezpośrednio dotyczyły człowieka na Ziemi, będą zmianami w świecie człowieka. Zmianami w świecie cywilizacji. Zmianami w świecie biologii, klimatu, geologii i zmianami w jeszcze wielu innych „światach”.

Najistotniejszą dla człowieka zmianą z punktu widzenia głównej przyczyny zmian na Ziemi, będzie zmiana w świecie ziemskiego magnetyzmu.

Naruszenie magnetycznego pola ochronnego planety jest tylko kwestią czasu w działaniu promieniowania, które będzie efektem erupcji. Istota problemu i główna przyczyna zmian na Ziemi leży w możliwości zmiany cech biegunowych jądra planety. Żelazne płynne jądro jest generatorem siły grawitacyjnej Ziemi, siły, która charakteryzuje zależność i stabilność położenia planety względem Słońca. Położenie ziemskich biegunów nie jest utrzymywane przez grawitacyjną moc planety, to położenie jest ustalane przez grawitacyjną moc Słońca. W przypadku zmiany biegunowości jądra planety, siła grawitacyjna Słońca obróci jądro w przeciągu stosunkowo krótkiego czasu. Moc grawitacyjna jądra pociągnie w kierunku swego obrotu wszystkie kontynenty.

Taki scenariusz jest możliwy i zrealizuje się, gdy erupcja na Słońcu osiągnie stopień porównywalny do tych największych z jego historii. One to powodowały zmiany położenia ziemskich biegunów. Odbędzie się to w taki sposób:

Erupcja Słońca wyrzuci olbrzymie ilości silnie namagnesowanych cząstek materii. One, po zniszczeniu magnetycznego płaszcza ochronnego Ziemi, nie będą już miały innej, równie skutecznej bariery na drodze do jądra Ziemi. Żelazne, płynne jądro, które z punktu widzenia potrzeb istnienia biologii na planecie jest niezbędne w tym cyklicznym, występującym co około 12 tyś. lat przypadku, może zaszkodzić niektórym aspektom życia biologicznego. Woda, która wyleje się z oceanów tak jak z rozkołysanej miski, zniszczy życie biologiczne w takim zakresie, w jakim się rozleje.

Zmiany, jakie mogą zachodzić w świecie człowieka, to nie tylko zniszczenia wodne, to również zmiany położenia lądów i oceanów, które mogą zmienić geografię planety.

Istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia jeszcze jednego rodzaju zmiany. Ta zmiana, jak wynika z historii cywilizacji ziemskich, może być najdotkliwsza w stosunku do człowieka z punktu widzenia jego rozwoju w aspekcie cywilizacyjnym.

Znane są wyniki badań archeologicznych, które świadczą o czasie rozwoju człowieka. Era cywilizacji to sześć do siedem tysięcy lat. Brakujący przedział czasu, wynoszący pięć tysięcy lat, może być okresem odradzania się człowieka na polu budowania świadomości zbiorowej, inaczej mówiąc wiedzy społecznej i cywilizacyjnej. Z takich informacji wynika, że człowiek po kataklizmie, który zmienia magnetyzm planety, również podlega pewnym zmianom magnetycznym.

(c) GRYF144
Publikuję artykuł za zgodą autora.
Kopiowanie i rozpowszechnianie wyłącznie za zgodą autora.