Forum Niesamowite

Kamil K.

Myślę, że niesamowitą możliwością, rzadko wykorzystywaną i ćwiczoną przez ludzi, jest świadome śnienie ( z pewnością wielu z Was o tym słyszało ), ale chciałem powiedzieć o czymś innym.

W wieku 16 lat odbyłem pierwszy post o samej wodzie. Nie był on podyktowany z powodów religijnych, czy duchowych. Miałem wtedy negatywną motywację i spostrzegałem ten post jako możliwość sprawdzenia swojego ciała ( a może i chciałem się skrzwdzić tym? ).

Pierwszy mój post trwał najdłużej - ok. 60 dni ( z tego co pamiętam 62 dni pościli kapłani esseńscy ) . Co tu dużo mówić - było to niezwykłe przeżycie. Od tego tak naprawdę zaczęła się moja cała przygoda z doświadczaniem, rozwijaniem, hodowaniem duszy i zdobywaniem władzy nad ciałem.

No. To tyle chciałem wtrącić. A nuż ktoś zechce spróbować.

luciad

Ale nie rozumiem, po co ten post? Krzywdzenie ciała nie rozwija duszy.

Kamil K.

Chyba wyraźnie napisałem, że pierwszy post był powodowany negatywną motywacją. Co do świadomego krzywdzenia ciała nie będę się wypowiadał, bo nie o tutaj chodzi ( samookaleczanie, które jest celem samym w sobie, rzeczywiście nie przysparza raczej korzyści ) , ale poznawanie jego wytrzymałości jak najbardziej rozwija duszę. Uważam, że to dusza ma kompletną władzę nad ciałem, więc jest to kwestia raczej uświadomienia sobie tej władzy i wdrożenia jej w życie.

Ja, zazwyczaj ( lub zwłaszcza ) w ciągu swoich podróży, nakładam na duszę i ciało ciężar - zarówno negatywny i pozytywny, by rozszerzyć i gimnastykować granicę umysłu.
Jak to kiedyś dobrze ujął jeden twórca: zaszczepiajmy sobie brodawki, hodujmy duszę na wzór comprachicos

Wybacz. Może i rzeczywiście post niepotrzebny. Jeśli chcesz, możesz skasować temat.

Kamil K.

Pomijam to, że nawet długie posty ( z odpowiednim przygotowaniem ) odmładzają ciało, pozwalają pozbyć się wieloletnich toksyn z organizmu itd...

luciad

Post tutaj potrzebny, ale miałam na myśli tę głodówkę Smile

Nie zrozumiałam tej negatywnej motywacji, no ale niech będzie... Zrozumiałam jednak, że mimo tej negatywnej motywacji polecasz taki post. I zdziwiłam się.
Czy dusza ma kompletną władzę nad ciałem? Oj, chciałaby, ale w praktyce może jedynie promil dusz ma taką władzę!
Tu na Ziemi mamy ciało nieprzypadkowo - służy nam do doświadczania, a że wymaga paliwa, bo bez niego jest martwe, trzeba mu to paliwo dostarczać.
A doświadczenia? Anorektyczki też podobno mają boskie Smile

Nie potępiam więc tego, co zrobiłeś, ale niezbyt mi się podoba, że do zdobywania takich doświadczeń zachęcasz.

Kamil K.

Może masz rację - wczułem się w rolę poewizjonera chwillowo. Wink

Negatywną motywacją była śmierć, która spowodowała, że rzuciłem liceum i wyjechalem do Grecji. Po powrocie podjąłem decyzję właśnie o podjęciu tego postu. Nie zrozum mnie źle - nie pochwalam podejmowania tak długich postów z powodu kaprysu, czy ogólnego zniechęcenia. Z mojej strony było to wtedy dość lekkomyśle, bo bardzo szybko mogłem się pozbyć własnego ciała.

Co do kontroli ciała duszą. Dusza ma możliwości o wiele większe niż tylko kontrolowanie ciała. To tylko początek- a początek to poznawanie samego siebie, odkrywanie swoich kontrapunktów.

Niejedzenie ( ineda ) to tylko małe ziarnko w możliwościach, lub wyzwaniach, lub drogach, jakie możemy sobie stawiać. Smile

Pozdrawiam!

dryf

Kamil K napisał:

Kamil K.

Nie wiem czy dobrze wyczułem twój ton.
Chodzi ci o mój stosunek do Boga?

Nie mówiłem nic o ulepszaniu - ulepszanie czegokolwiek narzucałoby mi uznawanie dobra i zła. Daję swojej duszy ,,wszystko", czego potrzebuje do rozrostu. Nie zawsze w rozsądnych ilościach, ale dusza ma to do siebie, że potrafi się regenerować - niezależnie od tego co ją spotka. Nie oceniam - czy moja droga jest wartościowsza, czy może pana z lewej? - bo też każda z naszych dróg jest wartością samą w sobie.

Owszem, moje ,,hodowanie duszy" jest uwarunkowane ludźmi. Niekiedy są moim światem - światłem, wodą, ziemią, a niekiedy są zniszczeniem, od którego uciekam - suszą, zalaniem, jałowym podłożem,

jednak to ja panuję nad sobą ( zarówno życiem, jak i śmiercią ), mimo własnych nieudolności i wciąż tak małej świadomości wnętrza ( przez co ,,kaleczę" często samego siebie, ale jest to kalectwo odkrywcze, poparte często oswojonym źródłem cierpienia, czy niepełnym poczuciem szczęścia )

Napisałem także:

dryf

Nie o to chodzi Sad

żeby rozbierać Twoją psychikę na części.

Napiszę szerzej, ale i tak w skrócie.
Wielu, nazywanych przeze mnie "wiedzącymi" twierdzi że, ciało fizyczne + umysł, na który składa się rozum i wszystkie trzy świadomości + dusza, stanowią kompletnego człowieka, czyli np. Ciebie i mówiąc o sobie "Ja" , mówimy o tymże komplecie jako jedności.
Niejaki "Mesjasz", którego koncepcje prezentuje nam tu Asef, przedstawia sprawę nieco inaczej.
Jest organizm biologiczny, w który to organizm instaluje się owe trzy świadomości oraz duszę. Świadomości i dusza pochodzą z innych środowisk ( astral i niebo ). I tu, trudno jest mówić o jedności.
Myśliciele ( energie zaświatowe ) stwierdzają, że wymusiły na materii powstanie istoty inteligentnej, a więc obdarzonej świadomością, po ty , by móc w ową istotę inkarnować duszę ( energię )
Jest jeszcze kilka, o ile nie kilkanaście innych koncepcji, ale może pozostańmy przy tych trzech.

We wszystkich przypadkach chodzi o jedno. Mianowicie o produkcję energii emocjonalnej. Takie jest podstawowe zadanie człowieka- istoty biologicznej.
Ponadto, dusza nie musi niczego doświadczać, ani się uczyć, ponieważ ona wszystko wie i umie. W przeciwnym wypadku wychodziłoby na to, że Stwórca stwarza idiotów, którzy dopiero muszą się uczyć.

Moje pytania zmierzały do poznania Twojego stanowiska w tej sprawie.
Jeżeli piszesz, że Ty "hodujesz duszę", to pytałem, co rozumiesz pod określeniem "Ty/ Ja", bo wyłączyłeś z owego "Ty" duszę właśnie jako odrębny byt i Twoim zadaniem jest ową duszę hodować.
W innym miejscu nadmieniasz, że "Ty", ćwiczysz umysł. Czyli kto ten umysł ćwiczy?

Bo w moim rozumieniu, to o czym piszesz, wygląda tak:
Duszę hoduje ciało fizyczne wespół z umysłem.
Umysł ćwiczony jest przez dusze i ciało fizyczne
Ciało fizyczne ćwiczone jest przez dusze i umysł.

dryf

.

Kamil K.

dryf

No nie!

Nie przesadzaj

Ani nie jesteś głupim, ani idiotom. Doświadczasz, szukasz możliwości, próbujesz.
Myślisz, że zaprezentowane koncepcje przekonują mnie do czegokolwiek? To nie są moje wymysły.
Myślisz, że prawdy różnych wizjonerów i mistrzów biorę za dobre słowo?
Otóż nie. Ja swoje, to mam wątpliwości. Sad

Właściwie zbudowany jestem z wątpliwości. Dlatego pytam różnych o rzeczy różne. Może kto napisze co mądrego! Very Happy

Kamil K.

Ja jednak zostanę przy tym, że jestem idiotą. Takim się czuję i nie tylko. Smile

Ciało. Ciało jest potężnym źródłem. Ciało jest podstawą wszystkiego dla człowieka o dość mizernych, duchowych osiągach - jakim jesteśmy my wszyscy.
Źródło bólu, przyjemności, podróży i śmierci. Ludzie niekiedy rozpaczają, że są uwięzieni we własnym ciele, że jest ono im narzucone, że jest do nich przyklejone - to jest piękne. Nie ma nic piękniejszego niż niepokój człowieka, wobec jego własnej postaci. Smile

Stwórca. Dla jednego będzie to miłość, dla drugiego trójca, a dla trzeciego jego własne myśli. Każda z tych trzech hipotez jest według mnie zbyt błaha, by ją rozważać. Niech myśl będzie miłością, a stanie się bogiem i po problemie. Wink

luciad

Co do tego, czy dusza jest mądra czy głupia:
W "Rozmowach z Bogiem" Bóg twierdzi (zresztą nie tylko on), że zarówno on, jak i wcielające się dusze mają pełnię wiedzy teoretycznej, ale nie praktycznej (wiedzę praktyczną mają tylko o tyle, o ile jej doświadczyły). Wiedza teoretyczna jest ukryta przed świadomością duszy wcielonej, a jej zadaniem jest daną (zaplanowaną na dane wcielenie) wiedzę doświadczyć, odkryć. Poprzez to doświadcza jej także Bóg - twierdzi, że taki przyświecał mu cel, gdy to "wszystko" stworzył, zaplanował.
A zgodnie z prawami psychologii, psychotroniki i prawa przyciągania radziłabym nie myśleć o sobie jako idiocie (nawet w żartach - podświadomość nie zna się na żartach), bo to prosta droga do tego, by idiotą rzeczywiście się stać - w tym powszechnym rozumieniu tego słowa, bo dla Boga idioci nie istnieją.

Kamil K.

Nie zgadzam się z tą hipotezą ( zresztą nie rozumiem samego zabiegu, ale nie wczułem się jeszcze w ducha tego forum - może dlatego ) , ale też moja niezgoda nie jest negatywna. W końcu obiektywna prawda nie istnieje. Więc i wszystko ją poprzedzające, jak i rozwijające się dzięki niej istnieć nie może.

Nie dla żartów mówię tak o sobie, więc albo jestem na wspomnianej drodze, albo już nim jestem (oczywiście biorąc twoje słowa za moją prawdę, co byłoby dość trudne Smile

).

A jaką rolę w twoim życiu odgrywa bóg? ( będzie łatwiej )

dryf