Forum Niesamowite

CoJestPoŚmierci_88

Wiele ludzi zastaniawia się jak wygląda życie po śmierci. Śmierć wywołuje strach.

Przeczytałam jednego e-booka. Napisane było, iż po naszej śmierci Bóg osądza nasze winy

i ocenia, czy na świat ześle nas raz jeszcze, by zmazać nasze grzechy. Podobno, jeśli

mamy coś jeszcze do przepracowania na ziemi, sami wybieramy sobie ciało i duszę i drogę

życia, jaką mamy podążać. Jeśli byłaby to prawada, wówczas jaki sens miało by piekło czy

czyściec?! Wówczas nikt nie trfiałby do niego? Podobna im trudniejsze życie wybieramy w

Niebie, tym łatwiej będzie się znaleść bliżej oblicza Boga, bo podobno sensem naszego

istnienia jest życie w taki sposób, by po koejnym życiu być coraz bliżej Boga. Powyższe

teorie odpowiadają nam na pytanie, dlaczego niektórzy mają się ciężko w życiu , a

niektórzy urodzili się w tak zwanym "czepku" ?! Smile

Książkę napisał facet, który bodajże

był pastorem i zrobił wywiad z ludźmi, którzy przeszli śmierć kliniczną i opowiadają

swoje przerzycia, między innymi teorie dotyczące teg, co jest po śmierci. Dokładnie

nazywa się ona : "Wędrówka dusz" i wiele wyjaśnia. Zachęcam do lektury. Ponadto,

wypróbujcie to: poznajdate kropka com ukośnik izoxaq kropka html

nati123422

Gdy dusza postanawia odejść i człowiek umiera, świadomość ze zdziwieniem stwierdza, że nadal żyje. Dalej posiada ciało energetyczne, pomimo, że ciało fizyczne, opłakiwane, zakopywane jest w ziemi. Dla świadomości ten fakt może to pozostać niezauważony. Postrzega ona siebie tak, jak za życia - widzi, słyszy, czuje ciepło, zimno, głód, pragnienie.

Po opuszczeniu ciała dusza spostrzega wokół siebie kochające dusze, które umarły wcześniej, a które teraz czekają, żeby ją przywitać i poprowadzić w dalszej wędrówce. Czekają też nasi przewodnicy duchowi, których kochamy. Rozpoznajemy ich z łatwością. W tej doniosłej chwili żadna dusza nie jest pozostawiona sama sobie, żadna nie jest pozbawiona pomocy. Panuje wspaniała, odświętna atmosfera, pełna radosnego oczekiwania przed wielką podróżą. Teraz dusza, wolna od ziemskich spraw, w asyście kochających istot powoli przesuwa się w kierunku Światła, promieniującego miłością i szczęściem. Czuje się bezpieczna, wie bowiem, że jest kochana i oczekiwana. Dusze, które w momencie śmierci były wycieńczone chorobą, nieświadome, czy półprzytomne, gdyż np. dostawały silne środki przeciwbólowe, teraz otrzymują specjalną pomoc. Można przyrównać ją do pomocy lekarskiej, tu na Ziemi. Ma ona za zadanie przywrócić duchowi siłę, aby umożliwić mu dalszą drogę.

A.D.23:55.

Mi ktoś kiedyś powiedział, że będę żyła 77 lat, miałam wtedy poważną depresję i jeździliśmy po różnych znachorach i uzdrowicielach, między innymi pojechałam z rodzicami do Ojca Grzegorza Sroki - zakonnik; autor kilku poradników zielarskich, powinien być przez niektórych znany, podczas rozmowy u niego rozpłakałam się, nie mogłam powstrzymać łez, lały mi się jak grochy, ksiądz zwrócił się z rozmową do moich rodziców i między innymi powiedział, że ma 76 lat i jest już za stary, żeby się ze mną ożenić Smile

, napisał między czasie na kartce liczbę 77, nie minął rok jak dowiedziałam się, że zmarł.

ewik02

Co jest po śmierci? Ważniejsze jest pytanie o życie, jak go nie zmarnować, jak mądrze i dobrze żyć, aby, gdy nadejdzie śmierć nie musieć sobie niczego zarzucać, wstydzić się i żałować.

onaaa

luciad

Życie po śmierci istnieje, jest na to wiele dowodów, ale nie trzeba się bać, bo już tam byliśmy, przed urodzeniem się tutaj. Tak, ta ukochana dusza, jeśli jest to wzajemna miłość, to będzie przy Tobie także po tamtej stronie - tak długo, jak długo będziecie oboje tego chcieli.

A.D.23:55.

W czasie powtórnego przyjścia Chrystusa umarli powstaną z grobów. Ci zaś, którzy będą żyli na ziemi i czekali na Chrystusa, doznają przemienienia.

onaaa

[quote="onaaa"]

samosia

A.D.23:55.

Nie, nie uważam tak, być może wypowiedziane wcześniej te słowa znalazły gdzieś ujście... albo przeczuwał poprostu. Ja się nie boję śmierci, bardziej się boję bólu umierania.

dryf

A.D. napisał:

samosia

[quote="dryf"]A.D. napisał:

aliena25

nie wiem,czy nazwac śmiercią kliniczną,to co przeżyłam przed laty,ale po "powrocie stamtąd" czesto zadawałam pytanie,dlaczego musiałam wrócić na tę "wredną" ziemię.Od tamtego czasu nie boję się śmierci. do Dryfa-księga Objawienia-Apokalipsa nie jest księgą strachu,tylko ostrzeżeń i nadziei.A Bóg nie używa bicza-On mówi-nie wkladaj ręki do wrzątku,bo się poparzysz.I to by było na tyle.Wyalienuję się teraz z tego Niesamowitego forum.na dobre.Z Pana Boga nie żartujcie.pozdrawiam i już mnie nie ma.

A.D.23:55.

Zostań alienka, Twoje wypowiedzi promieniują taką pozytywną energią..., nie przejmuj się, że to forum nie o wierze, ja byłam wyganiana już z niejednego forum i trwam. Smile

Ty też wytrwaj!

dryf

aliena25