Forum Niesamowite

dryf

Ja, nie zapomniałem!

Czekam cierpliwie. A mam anielską cierpliwość, a może lepiej będzie brzmiało -myślicielską. Shocked

pozdrawiam Kiaro

dryf

.

cykada

Anioł z Myślicielem
się umówił
przypilnować duszy
którą diabeł zechciał zgubić
pilnowali pilnowali
dusza wzięła się za siebie
oni się zrobili mali

więc szukają szczęścia swego
może inną - wiedzą swoją przozdobią
może dusza nieświadoma
może jest ratować kogo Laughing

dryf

Siedzi dusza zrozpaczona
Nie wie co się stało
Przed nią leży nieruchomo
Jej niedawne ciało.

Patrzy dusza z wielkim żalem
Na swój domek pomarszczony
Do niedawna tak jej bliski
Teraz cały wychłodzony.

Co tu teraz z sobą począć
Myśli dusza pełna wiary
No bo się nie doczekała
Instrukcji od Kiary

dryf

.

cykada

krewni ryczą, muchy gryzą
dusza na to nic może
chce do domu i do Domu
jak tu wybrać -
gdzie Ty jesteś teraz Boże?

Laughing

ptak

W końcu dusza się wkurzyła
Tym czekaniem w nieskończoność
Pomyślała - idę sobie
Obojętnie w którą stronę

Tak też dusza i zrobiła
Wprost przed siebie poczłapała
Trumnę z ciałem zakopali
Pamięć w duszy się ostała

Szwenda dusza się po świecie
Tu przystanie tam zapłacze
Coś do ucha komuś szepnie
I tak kółko panie bracie

Astral domem niespełnionym
Gdzieś nad głową duszy zwisa
Ziemia domem utraconym
Jakaś dziwna na niej cisza …

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

pamięci duszy zagubionej ……

Sad

cykada

a w astralu różne raje
różne nieba i ruczaje
coś wymyślił no to masz
albo burdel albo przestwór
albo anioł albo potwór

grzebiesz zatem się w tym "niebie"
grzesznych więcej tam od Ciebie

trudno wyrwać się z tej matni
gdzie i Hitler no Stalin
i niejeden papież żyje
modły już im nie pomogą
jeśli "duszne" życie wiodą

jeśli światła zapomnieli -
więc się znów na powrót wcielą

i w następną kołomyję
w nowe życie już niczyje

bez godności należności
jako pastuch w potulności
albo inny żebrak jaki
co to wspiera swoich braci

różne dusza ma zadania
trzeba "płaszczyk" dać do prania

Laughing

dryf

Zadumała się duszyczka
nad tym swoim losem
chciałaby się ugrzać trochę
założyć bambosze

a na świecie zawierucha
a na świecie jesień
jak dziś nikt nie przyjdzie do mnie
będę tułać sie po świecie

dobrzy ludzie zapalili
maleńka lampeczkę
grzeje dusza przy niej dłonie
lepiej jej troszeczkę.

dryf

.

cykada

stare czasy przypomina
prosi o troszeczkę wina
i pamięci jeszcze troszkę
przypnie sobie jako broszkę

jako klamrę z czasem przeszłym
choć tam smutki nie odeszły
choć tam radość wciąż ta sama
choć tak ludzie lubią kłamać

jednak duszy za tym tęskno
choć nie słychać płacze często
.

dryf

Myśli sobie dusza jedna
jak tu wyrwać się w zaświaty
tutaj nikt mnie nie poznaje
ani siostry, ani braty

ani nikt mnie nie dotyka
i ja też nikogo
tam światełko w górze świeci
udam sie do niego

wtem pojawia się energia
- jam jest władcą tego świata
- pójdź duszyczko teraz ze mną
- snadnie czeka cię zapłata

za twe czyny dokonane
za twe myśli nie czesane
my tam ciebie obejrzymy
i przed sądem postawimy

dusza popatrzyła bystro
dusza myśli i oblicza
i mu wtedy pokazała
gest Kozakiewicza Very Happy

dryf

.

ptak

No to wściekł się nasz pan władca
Na ten duszy gest wyraźny
Aż mu się zatrzęsły zęby
Bo to symbol był obraźny

Dusza nogi za pas wzięła
Nie czekając na zdarzenie
Bo się panu jakoś dziwnie
Zajarzyły oczu cienie

Czmycha dusza więc przed panem
Grzechy swoje zlicza skrzętnie
Od początku wciąż do końca
I na odwrót coraz mętniej

Już się duszy rozmazuje
Ten rachunek co z sumienia
No bo jak tu żyć normalnie
Gdy się nie ma swego mienia

Duszo biedna bezcielesna
Tyś stworzeniem swego boga
Jak ci dalej trwać w tym świecie
Czy ty czasem nie masz wroga?

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

na ratunek duszy gnębionej - spieszmy …. !!!

dryf

dusza zmyka i ucieka
trochę jest jej żal mi
w swej tułaczce po tym świecie
trafiła do pralni

tam wyprała siebie sama
odsączyła, wywiesiła
aby wyschnąć na słoneczku
no cóż - woda brudna była

myśli sobie - już jam czysta
i przystojna wielce
lecz straciła gdzieś energię
i wisi na belce

i znaleźli duszę biedną
i wręczyli całkiem nowy
od początku aż do końca
plan przedurodzeniowy.

dryf

.

ptak

Z planem nowym duszę czystą
Bez pamięci o swej roli
Znów rzucono nieboraczkę
Do zrodzenia w tej niedoli

Więc ponownie się przeciska
W ciałku małym przez tunele
Już ją światło w oczy razi
Urodziła się w niedzielę

Potem ją uczyli w trudzie
Jak się żyje na tej ziemi
Dusza pojąć jednak nie chce
I tak sobie wciąż sepleni

I o boga ciągle pyta
Po kamiennej chodząc drodze
Blusa śpiewa podczas pracy
Stojąc wciąż na jednej nodze

Czas ucieka duszy prędko
Ta zaś nadal tego nie wie
Co jej wgrali braciszkowie
Co w astralu urząd mieli

Pyta dusza różnych ludzi
I na forum się szamoce
Już się biednej mózg rasuje
Dalej nie wie żyć ma po co?

Więc pomóżcie duszy naszej
Bo jest bliska załamania
I odnajdźcie dla niej drogę
Którą ma do pokonania

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Crying or Very sad

dryf

a na drodze skrzyżowania
czeka duszę trud niemały
w którą sie obrócić stronę
by nie trafić do astralu

tysiącletnie doświadczenia
władców działających skrycie
plany sprytnie ułożone
by cierpieniem znaczyć życie

błyski wspomnień rozpuszczone
pazurami czas wyrywa
w układankę życia składa
i powoli sie rozwija

jeszcze może nie tym razem
jeszcze podjąć trzeba wysiłki
aby wrednym biały braciom
tak, z miłości - skopać tyłki

dryf

.

ptak

Braciszkowie władcy skryci
Co w astralu trony mają
Że energii dostarczymy
Tego wciąż się spodziewają

Więc duszyczek armie mnogie
Na wygnanie się wyrzuca
By na Ziemi życie całe
Pracowały ciężko płuca

Ludzi wciąż się niebem zwodzi
Albo piekłem czarnym straszy
Do kieratu się zaprzęga
W imię szczytnych celi naszych

Cierp i pracuj - miej zasługi
Duszo w ciele uwięziona
Astral ciebie wypompuje
Czego jesteś nie świadoma

Braciszkowie jak bogowie
Losem twoim wciąż władają
Ty zaś biedna zwiać nie możesz
Bo Ci „grzechy” przeszkadzają

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ku uświadomieniu dusz, przez braciszków białych odsysanych ….. Idea

.