Forum Niesamowite

samosia

Luciad, to samo pytamy szanownego Dryfa! ha ha Pozdrawiam Smile

luciad

samosia

Luciad, gdy dusza odchodzi z Ziemi to udaje się do Astralu? A jak zrozumieć te teorie ze tu na Ziemi rządzi, miesza, porusza sznurkami Astral? Astral o ile dobrze pamiętam to 5-gęstość?

A jak do tego dołączyć założenie, ze rządzą nami, obce cywilizacje ?

luciad

Moim zdaniem po śmierci dusza przebywa jakiś czas w astralu, ale później idzie tam, skąd przyszła (miejsce energetyczne). Spotkałam się nawet ze stwierdzeniem, że dusze wcielające się na Ziemi i innych planetach bytują na określonej planecie (nie pamiętam jej nazwy ani galaktyki). Czy astral to 5. gęstość? Ja nie postrzegam tej przestrzeni w kategoriach gęstości, dla mnie jest to, jak mówią Zulusi, "niebo między niebami". Nie ma tam źródła energii takiego jak na Ziemi (Słońce), tak więc ci, którzy zostali uwięzieni w astralu (Atlantydzi) potrzebują energii do życia, a że sami są głównie minusowi, czerpią tę energię od nas Ziemian - jest to energia specyficzna - emocje o niskich wibracjach, a więc strach, nienawiść itp. Stąd wtrącają się w nasze sprawy tak, by jak najwięcej tych niskich emocji było. Kochają więc wojny, reżyymy, wielkie igrzyska piłkarskie itp.

samosia

luciad

Nie czytałam "Wędrówki dusz", ale co do tego, że na Ziemi inkarnują się istoty z innych planet, to mam 100% pewności - za dużo jest info na ten temat, niektóre bardzo wiarygodne, jak np. Boryska z Marsa. Zresztą dusze wcielające się na Ziemi mogą się też wcielać na innych planetach i ja czuję, że już żyłam na innej planecie.
Tak, miejsca energetyczne poza materią zależą od poziomu rozwoju duszy.
Tak, astral ingeruje tu bardzo, ale ponieważ generalnie wibracje Ziemi wzrastają i mimo tych wszystkich różnych złych rzeczy jest tak naprawdę lepiej niż np. w XIX wieku (zresztą, żadna, ale to żadna relacja z życia w innym czasie nie spodobała mi się: dawniej żyło się biednie - dotyczy to 95% ludzi, krótko i nudnie albo burzliwie, w negatywnym sensie, np. wojny.) Jeszcze nigdy w znanej nam historii Ziemi nie było tak bezpiecznie jak dziś, ludzie nie mieli tak wielu praw jak dziś (por. sytuacja kobiet, dzieci, zwierząt). Tylko dziś robi się operacje ratujące życie zwierzętom, tylko dziś ratuje się misie koala poparzone w pożarze, z narażeniem ludzkiego życia. Tylko dziś buduje się specjalne przejścia dla zwierząt, gdy droga ma przeciąć ich przestrzeń życiową. Jest to wyraz miłości ludzi do innych istot żywych. Owszem, jest jeszcze sporo zła (mówiąc umownie), ale nie ma porównania z tym, co było kiedyś. A po 2012 ma być tylko lepiej. I astral o tym wie, i wie, że jego "byt" jest już zagrożony, stąd czasem jest tak bardzo agresywny (tonący brzytwy się chwyta).

samosia

luciad

"Wedrówkę dusz" może przeczytam, ale nie prędko, bo mam w ogóle na półce jeszcze nieprzeczytane inne ciekawe książki, teraz się będę brać za "Nowy wspaniały świat" - niby to nieezoteryczne, ale to tylko pozór, bo tam jest opisany świat w przyszłości, w którym już żyłam Smile

Ja też jestem Ziemianką, albo powiedziałabym inaczej - jestem częścią Wszechświata, Ziemia mi bliska, ale Kosmos też. I to jest takie uczucie - zawsze mnie ciągnęło do gwiazd, zawsze pociągał mnie Kosmos. Nie lubię książek sci-fi, bo przeważnie chodzi w nich o jakieś walki czy wojny, ale kiedyś dawno temu, gdy byłam nastolatką, urzekła mnie taka książka pt. "Sola z Nieba Północnego". Przeczytałam ją aż kilka razy, w tej chwili nie pamiętam szczegółów, bo ze 20 lat minęło, ale pamiętam, że była taka ciepła, o życiu pary młodych bohaterów na innej planecie, wtedy nie miałam takiej świadomości, by połączyć moje zafascynowanie tamtym światem z tym, co sama przeżyłam w innych życiach. Ale teraz już czuję, że żyłam w przyszłości bądź na innych planetach (co w sumie może na jedno wychodzić). Ciągle myślę o przyszłości i o tym, co będziemy miel - latające auta i inne ciekawe pojazdy, w tym ooooogromne samoloty Smile

. Pojawia się to w moich snach i również jako pewne nieokreślone uczucie na jawie. Natomiast nie mam takich wspomnień jak wspomniany Boryska, czyli nie jestem w stanie ze szczegółami opowiedzieć, jak kiedyś gdzieś było.

Natomiast co do Twoich odczuć związanych ze złem na świecie, to ja się zgadzam, ale moim zdaniem to wszystko było już wcześniej i uważam, że znacznie drastyczniejsze, za to nie było tych wszystkich pozytywnych rzeczy, które wymieniłam. Hmm, może to jest właśnie ten Armageddon - walka Dobra ze Złem, które obserwujemy?

Jeśli chodzi o głód w Afryce, nie jest to coś szczególnego dla naszego czasu, większość ludzi głodowała w przeszłości (jeszcze nawet choćby w Polsce za wojen i komuny - nie na taką skalę, jak w Afryce, ale naprawdę bywało kiepsko z dostępnością żywności), ludzie umierali też w Europie z głodu (Ukraina tylko jednym przykładem z wielu) oraz z wielkich zaraz.

Wydaje się, że młodzież jest agresywniejsza, ale nie wydaje mi się, żeby to było na większą skalę niż w przeszłości. W przeszłości młodzież wyżywała się w wojnach i tp. konfliktach, rola i dostępność mediów była zaś nieco inna niż dzisiaj, stąd tak się nie słyszało o złej młodzieży (aczkolwiek starsi zawsze na młodzież narzekają). Ale czy kiedyś w przeszłości była taka złota młodzież, jak obecnie: armia wolontariuszy w ośrodkach np. dla dzieci, w internecie (Wikipedia i inne), armie wolontariuszy w różnych biednych krajach na świecie, różne wspaniałe akcje typu WOŚP, czy też jak ostatnio Akcja Bruno. W sumie każdego dnia, czytając wiadomości, może się zarówno zdenerwować, jak i głęboko wzruszyć...

dryf

luciad

samosia

luciad

Z Twoich wypowiedzi przebija pesymizm. Ja bede sie upierac, ze mimo iz dzisiejszy swiat nie jest idealny, to jest wyraznie lepszy niz kiedys. Nawet ni ma porownania.

Przykladowo, urodzilo sie dziecko niepelnosprawne, nikt sie nim nie zajmowal, czesto bylo trzymane w komorce czy wrecz ze zwierzetami. Tak bylo jeszcze w XX w., a wieki wczesniej, w niektorych kulturach, takie dzieci wrecz zabijano. Nie wspomne o tym, ze dzieci jako takie praw zadnych nie mialy. Dzis takie niepelnosprawne dziecko otoczone jest od poczatku wszelka troska i opieka, szczegolnie w krajach najbardziej rozwinietych. Duzo jest tu jeszcze do zrobienia, ale postep jest ogromny. A co do wolontariatu, to jest duzo ludzi, ktorzy dzialaja na rzecz innych z potrzeby serca (i taka nauke na to zycie wybrali, wiec dobrze, ze sa takie moliwosci rozwoju duszy), a nie dlatego, ze panstwo kuleje czy cos. Doprawdy, jakiej dziedziny bym nie tknela, wszedzie widze i duzy postep i 'zakulisowe', astralne gierki, ale te gierki sa juz z wyraznym znakiem przegranej.

Ja lubie i technologie, i nature. Rownowaga musi byc Smile

Kocham przyrode, duzo podróżuję rowerem.

Otylosc Amerykanow - tak, zgadzam sie - brakuje im w pozywieniu tresci odzywczych, ale tez strawy duchowej, mimo pozornej wielkiej religijnosci.

Ja sie interesuje tez historia, tym, jak ludzie dawniej zyli, i uwierz mi, nie chcialabys zyc np. w XVIII w., i to wcale nie z powodu braku komputerow.

samosia