Forum Niesamowite

cykada

Czytałam, nie komentuję, bo powiedzą, że się go jakoś czepnęłam specjalnie, ale skurczybyk każe się rozsmakowywać Jego pisaniem.! Mam podejrzenia skąd taka dojrzałość, ale to tylko podejrzenia. Co by nie powiedzieć, warto się nad takim pisaniem zatrzymać. Ale lubię DRyfie czytać Ciebie, choć to zupełnie inna bajka. Też masz swój styl i ciekawe pomysły.

Smile

cykada

Szecherezada

Szeherezady były zawsze
choć spopielały wspomnienia
i zbyt pospieszny czas

cicho zmieniają świat

galaktykom przywracają
melodię i rytm

posłuchaj
opowieści prastarej jak

życie

.

dryf · Wysłany: Sob 22:11, 28 Mar 2009 Temat postu:

Zmiany ozdobne

powoli kładzie rzęsę ciemną
nad rozpalone horyzonty
gaszone smugi tęczy bledną
pod jej spojrzeniem usypiającym

zielenie, żółcie, niebieskości
więdną w tanecznym rytmie chwili
wmieszane w nocne wspaniałości
granaty, fiolet i szafiry

gwiezdnym szeptem rozbudzony
powstał już platynowy krążek
broszka ozdobna, klejnot nocy
treny nadobnej damy wiąże

dryf

.

cykada · Wysłany: Nie 2:11, 29 Mar 2009 Temat postu:

O, kurczę, ładne ci to jest bardzo! Smile

Ps. Uciekł mi dziś dzień, ale nawet jak wróci, to nie wymyślę tak pięknie.

dryf

Przeznaczeniu kark pochylam

pogryzione miesiące
postrzępione lata
czy zbawieniem anioł wzniosły
życie pozamiata?
czy przypomni lata chude
przebolałe z wielkim trudem?
czy przypomni lata tłuste
pełne wrażeń i rozpustne?

nikły uśmiech na przystanku
marzeń przeganianych
nie przekupny złodziej czas
wcisnął życie w swoje rany

jeszcze jawią się przekornie
wyszarpnięte losu chwile
jeszcze zmagam się z żywiołem
przeznaczeniu kark pochylam

dryf

.

cykada

anioł rzekł

byłem twoim cieniem cały czas
noc i dzień
zapędzony zabiedzony
do pracy do dziecka do żony
przywykłeś do cienia
który sam z siebie jest i
bez ciebie niczego nie zmienia

gdy barwy życia spłowiały
gdyś za bary za mocno się z nim brał
i ja stałem się coraz bardziej mały
lecz zmęczony i na moment zatrzymany
zobaczyłeś mnie znów
jak za dawnych dziecięcych lat

.

dryf

Sytuacje dwuznaczne

tak słaby jestem jak łupina
w porywach dziejów trzeszczę
każdy podmuch mnie wygina
i gasi jak płonącą świecę

kiedy tak chylę się na boki
raz w lewą, a raz w prawą stronę
to nie doznaję wrażeń słodkich
i nie mam nic na swą obronę

lecz gdy los zgina mnie do przodu
i wtedy chylę się, jak trzcina
to zawsze trochę mam komfortu
by mnie całował w to, co wypinam

dryf

.

cykada

w niedzielę palmową

w niedzielę palmową palmy
nie z palmy tylko z bazi milutkich
wiosennych polskich i trzcin
jak babiny w chustach
kolorowych na dróżkach wiejskich
i ławach kościelnych na ten dzień
inaczej uświęconych rozmodlonych

w niedzielę palmową nastrój
uroczysty podniosły a potem gospodarz
i ojciec rodziny co rzekł i uczynił
gdy matka mirtą izbę stroiła
bije palma bije nie zabije bo za tydzień
Wielka Noc
niech cię córko synu złe nie ima niech
cię chroni boża moc

dryf

W oknie

w marcowych kroplach zanurzone
krzyżują swe ramiona błyszczące uliczki
upstrzone kleksami świateł
leżących pod latarniami

chodniki milcząco
przyczajone w mroku
pośród trawników rozczochranych
wiodą mieszczuchów spóźnionych
na spotkanie wiatru
zasiedziałego w zaułkach kamieniczek
uśpionych brakiem hałasu
spóźnionego życia

obrazy mieszane chwilą
zasypiają
zatrzymane na siatkówce czasu

dryf

.

cykada

Znakomitość takie pisanie!

dryf

Pochwała piwa

dusza się cieszy i oko błyska
kiedy tak ręką sięgam do pyska
uchylam dzioba taki spragniony
ten płyn złocisty wlewam w ony

smakuję w ustach krótką chwilę
zanim do końca szklankę przechylę
zanim schłodzonej piany nadmiar
zostawi ślad swój na mych wargach

później się każdym łykiem pieszczę
czując te przenikające dreszcze
które podnoszą mi wibracje

pijcie więc piwo na kolację

dryf

.

dryf

Coś jakby blasku przybyło w niebie
fala przypływu zieleni wszędzie
jakiś robaczek w trawce się grzebie
i do słoneczka wystawia gębę

Liście panoszą się niesłychanie
i wróble wdają w awanturki
drzewa skąpane w białej pianie
na niebie brak choć jednej chmurki

Ptaszkowie dzioby drą od rana
schował się w kąty świat szarości
przed domem trawka słońcem zalana
pies gdzieś pod płotem wygrzewa kości

Spoglądam sobie w nieba lazury
i czuję w ustach lata posmak
gdzieś już przeminął czas szaro-bury

powiedzcie ludzie – czy to już wiosna?

dryf

.

dryf

Brak słów

burza nad miastem spieniona
mruczące rytmy ćwiczy
grzmot, niebo przyszywa do ziemi
ściegiem błyskawicy

ciężkie, schylone powały
mazane deszczu paluchem
zerkają w rozlane kałuże
zmarszczone podmuchem

zmoknięte myśli i słowa
wilgocią skażone treści
po kątach życia chowam
smutny i coraz smutniejszy

skrzydlatym bracią na drzewach
skulonym w broczącym dreszczu
skropliły się słowa na dziobach
których zabrakło w tym wierszu

dryf

.

Kamil K.

dryf

Spytałem tylko dla żartu.

Lekkość pisania można wyczuć. To widać, czy autor zmaga się z tekstem, czy też nie. Tak mi się zdaje - nie fachowcowi.
Czytując (wracając) czasami do swoich tekstów, dostrzegam własne błędy wynikające ( między innymi ) z prób pisania na siłę.

dryf

.